ریشۀ مُنجک فارسی و گُنج لُری به معنی زنبور

هر دو واژۀ مُنجک و گُنج ریشه در واژه مرکب اوستایی وی- انج-اک دارند که به معنی پروازگر خرد کوچک است. در این دو واژه حرف "و" اوستایی به "م" و "گ" تبدیل شده است. احتمال دارد واژۀ زنبور که عربی بشمار رفته معرب واژۀ زن-بور (نیش زننده زرد رنگ) بوده باشد.