ریشۀ واژه های عجم، ارتَ، آریا، سرو، مُلا، قائم (ارته) و مهدی (استوت) در سانسکریت

در سانسکریت در زبان سانسکریت لغاتی یافت میشوند که ریشه برخی نامها و اصطلاحات تاریخی و اساطیری و دینی کهن ایران باستان و ایران حالیه را بر ملا می سازند. مثلاَ واژه های زیر که به وضوح معنی و ریشۀ واژه های عجم و ارتیان (در خبر هرودوت به معنی آریائیان) و سرو و اصطلاحات دینی قائم (در معنی درستکار/[استوت] ارته) و مهدی (=استوت در معنی ستوده و تمجید شده و دارای عزت نفس) را به وضوح نشان میدهند:

अजिह्म ajihma adj. Upright

आर्थ Artha adj. Honourable

आर्य Arya adj. noble

सारव sArava n. uprightness

मूल mUla n. base

महति {मह्} mahati {mah} verb 1 10 exalt

महति {मह्} mahati {mah} verb 1 10 esteem highly

تصور میکنم اجیهمه (درستکار) معادل ارته (پارسیان هخامنشی) و آریا ریشه واژۀ معرب عجم بوده باشد. مهدی قائم لقب یحیی بن عمر علوی انقلابی آغاز عهد تولد امام حسن عسکری که در منطقه شاهی (چاهی) مقتول شد از ترجمه نام استوت ارته سوشیانت سوم زرتشتیان عاید شده است. مولا (پایه و مرجع) و ریشه نام مُلا به نظر می رسد. احتمال دارد نام مهدی از مهتی سانسکریت به معنی ستوده شده (استوت) گرفته شده باشد. ساروَ (قائم) ریشه واژۀ سرو به نظر میرسد.