نواحی مهم خلخال در خبر نزهة القلوب حمدالله مستوفی

خلخال (محل دژ نگهبانی سترگ)، خامده بیل (محل چشمه بزرگ)، سنجبد (سجسرود، محل سنگ مقدس)، زرنجیلاباد (دهکده منسوب به درخت زالزالک) و هیشجین (هشت محله) و میسجین (محل بزرگ) که به ترتیب (همراه با معانی محتمل آنها) با خلخال (صورتی از خارا-هار، محل دژ نگهبانی سترگ)، خان اندبیل (محل چشمه بزرگ)، کیوی (واقع در دامنه)، زرج آباد (محل محصول زازالک) و هشجین (هشت محله) مطابقت دارند.

در رابطه با این نواحی نامهای طالش و طالقان به صور تالَ-شی و تال-گان می توانند به معنی محل واقع در گودی باشند:

तल adj. tala lower part

در سنسکریت تله به معنی پایین و ته است و کلمه تالاب نیز از این منشأ است. بر این اساس طالقان یعنی سرزمین واقع در گودی. مطابق اوستا گرشاسب در گوذ (محل گود، طالقان) در کنار جوی رود رنگها (شاخۀ شاهرود سفید رود) برای ایزد وایو فدیه آورده است.