واژۀ فَسیل که در شاهنامه به کار رفته است در فرهنگ لغات عربی فسیله به معانی خرما و غذای حیوانی است. لذا در اساس به آن نوع خرمایی اطلاق می‌شود که صرف دامها می‌شده است. بر این پایه آن بر گرفته از کلمۀ اوستایی/پهلوی پَسو (گله) به نظر می رسد در مجموع یعنی آن چه منسوب به گله و رمه است.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر