وجه اشتراک اَژی دهاک با دیو خشم خونین نیزه

در زامیاد یشت اوستا مراد از پرستنده هفت دیو بزرگ معاند جمشید همانا «اَژی دهاک» است و آن هفت دیو نیز عبارت اند از: «اَکَ مَنَه، اَندر، سئوروَ، ننگهئی ثیه، تئوروی، زئیریک و اهریمن». جالب است در اینجا از دیو آز (اژی) و دیو خشم خونین نیزه که توصیفات مربوط بدانها خصوصاً گزندگی و آسیب رسانی آنها، شبیه و مطابق خود خصال اَژی دهاک دشت «سواران نیزه گذار» (اعراب) است، یاد نشده است.

گرچه نام دیو خشم (نه دیو خشم خونین نیزه) در زامیاد یشت مستقلاً در کنار نام اَژی دهاک نیز ذکر شده است.

اعراب را سواران نیزه گذار و نیای قومی شان را ماراگ دوش (اژی دهاک، دیو آز/اژی، دیو خشم) می نامیده اند. یعنی دیو خشم سواران نیزه گذار همان دهاک (ویرانگر،نابود کننده،گزنده و آزار دهنده) است.