معنی واژهٔ فوژای

معنی واژهٔ فوژای:

(مکمله و اصلاحیه ای بر گفتار احمدرضا قائم مقامی)

فوژای چند بار در تفسیر عبدالله انصاری که مرحوم آیت‌الله‌زادهٔ شیرازی چاپ کرده به کار رفته و در نسخه‌های تازه‌یافته از این تفسیر نیز که به دست آقای دکتر کریمی‌نیاست شواهدی دارد. در این شواهد فوژای در ترجمهٔ معاذ و استعاذه و همراه با افعال جستن و خواستن به کار رفته است، مانند:

فریاد خواه به خدای و فوژای جوی که او شنوای (شنوایی) است دانا، در ترجمهٔ "فاستعذ بالله انه سمیع علیم".

نوح گفت فوژای می‌خواهم به تو و فریاد ...، در ترجمهٔ "انی اعوذ بک ..."

موسی گفت: من فریاد می‌خواهم و فوژای و زنهار به خداوند خویش، در ترجمهٔ "و قال موسی انی عُذتُ بربی"

معنای فعل "نجات و پیروزی و رستگاری" است.

فوز. [ف َ] (بوز) فیروزی یافتن به نیکی و خیر. || رَستن. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد). || (اِمص) نجات و رهائی.

در کلمه ٔ چاه پوز به معنی برآورنده و بیرون کننده از چاه یعنی قلابی که چیز افتاده در چاه را بیرون آرد معنی بیرون کردن و بر آوردن دارد. (دهخدا) - سفینه ٔ فوز؛ کشتی نجات:

نه چو کنعان کو ز کبر و ناشناخت از کُه ِ عاصم سفینه ٔ فوز ساخت.

مولوی.

- فوزنایافته؛ نارستگار. ناکام:

فوزنایافته شدم مانده نجح نایافته شدم مغمور.

مسعودسعد.