به نظر میرسد اصل کلمه دچار مرکب باشد از دُش= بد و چَر= گام زدن، گذشتن و رفتن. در مجموع یعنی پیش آمد بد و ناگوار و تصادف بد و ناگهانی.
نمی دانم این کلمه چه ربطی با کلمات دو و چهار دارد که در فرهنگنامه های فارسی آنها را پایه و اساس کلمه دُچار گرفته اند.در فرهنگنامه دهخدا این کلمه چنین توضیح داده شده است: دچار. [ دُ ] (اِ) دو چار. دو چهار. ملاقات کردن . رسیدن دو کس بهمدیگر بیک ناگاه و یا بی خبر. (برهان ). تصادم ناگهانی دو تن بهم . رسیدن به ناموافقی یا جانوری درنده یا امری ناملایم . || (ص ) گرفتار. مبتلی .
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر