وجه اشتقاق واژۀ قشنگ

در فارسی کلمات کَش و شنگ هر دو به معنی زیبا آمده اند، لذا یک جزء قشنگ به معنی زیبا است. ولی جزء دیگر آن کدام است. در فرهنگ فارسی معین با علامت سؤالی ترکیب آن را کش (زیبا) و انگ (نشان و علامت) آورده اند، یعنی دارای نشان زیبا. ولی اگر جزء دوم را شنگ (زیبا) بگیریم، آن وقت برای جزء اول "ق" یا "قس" (گَس) می ماند که طبق قاعده صورتی از کلمه پهلوی "وَس" (بَس) است. نظیر وَراز=گراز. بنابراین در مجموع به نظر میرسد قشنگ از همین ترکیب اخیر و به معنی بسیار زیبا بوده است.

اما دوستمان جناب مهدی فاطمی نظر قاطع سومی را اعلام نمودند: دوست گرامی جناب مفرد واژه قشنگ واژه ای سغدی است که وارد فارسی دری شده صورت سغدی آن xashang,axshang است و ربطی به واژه کش ندارد.خود واژه "کش" هم فارسی نیست و دخیل از پهلوی اشکانی است gash در پهلوی اشکانی همان واژه "کش" است تبدیل g آغازین به k پیشینه دارد مانند "کویر" که صورت اشکانی آن gawir است.