رد پای خانواده زرتشت سپیتمان در خدیو جاودانی ایرانویج و سئوشیانتها

عنوان خدیو جاودانی "ایرانویج" (اطراف کوه سهند در کتابهای پهلوی) یعنی وَن یوت بیش (درخت رنج زدا) یاد آور نام و عناوین پدر سپیتاک سپیتمان (زرتشت سپیتمان) یعنی سپیتمه (عابد می هوم)، لُهراسب (دارندۀ شراب هوم) و هوم عابد است و نام اولاد نطفه های او که سئوشیانت (منجی، سود رسان) نامیده شده اند یعنی اوخشیت ارته (پروراننده دولت یا راستی)، اوخشیت نمه (پروراننده اطاعت) و استوت ارته (مظهر و پیکر دولت یا قانون مقدس) ملهم از نامهای اوستایی سه پسر زرتشت سپیتمان یعنی ایست واستر (خواستار کشتزار)، اوروَتت نر (فرمانگزار دلیران) و هوَرِ چیثره (خورشید چهر) به نظر می رسند. احتمالاً منظور وَر زیر زمینی جمشیدی که اوروتت نر در آن فرمانروایی میکرده است همان درین کویوی کپادوکیه بوده باشد.