معنی نام کلار و کلار دشت

در پهنۀ جغرافیایی ایران قدیم شهرها و روستاهایی به نام کلار وجود داشته و دارند. بنابراین آن مفهوم ایرانی مشخصی داشته است که اکنون به سادگی مشخص نیست. نظر به کلمات کلا در کُردی (کناری) و کاله در مازندرانی (بیرون خلیدگی خشکی میان دریا) می توان نام کلار را به معنی برخودار از کنار بودن گرفت که با واژۀ پهلوی کنار مربوط دانست: مطابق لغت نامۀ دهخدا حرف «ن» گاه به «ل» بدل شود، چون:

چندن = چندل.

کنند = کلند.

نیفه = لیفه.

نیلوفر = لیلوپر، لیلوپل.

شهرک نیلان باستانی: لیلان حالیه.

و این با توصیفاتی که از مکان شهر ویران شدۀ کلار در کلاردشت شده، همخوانی دارد:

کلار. [ ک َ ] (اِخ) شهری بوده در کوهستان ملک تبرستان در میانۀ آن و آمل سه منزل و از آنجا تا ری دو منزل و از ثغور مازندران. (انجمن آرا) (آنندراج). شهرکی است از ناحیت طبرستان و بر حدی است میان دیلمان خاصه و طبرستان و اندر کوه است. (از حدود العالم): فیفتح السهل و الاجبال مقتحما من الکلارالی الجرجان فالجلد. (سید زیدی صاحب مازندران، از آنندراج). (لغت نامۀ دهخدا)