سه‌شنبه، مهر ۰۶، ۱۴۰۰

اتیمولوژی محتمل پاییز

گفته میشود: «واژه پادیز (پادێز pādēz) در پارسی میانه به معنی پاییز بوده که آن را به زمستان یا خرمن مربوط دانسته‌اند. این واژه به چم گردآوری و جمع کردن است که اوستایی آن چنین است:
Paitidaeza. احتمالاً به این خاطر به معنای گردآوری و جمع کردن آمده‌است که واپسین فرصت اندوختن آذوقه پیش از فرارسیدن زمستان است یا اینکه واپسین فرصت جمع‌آوری خرمن است، چون آخرین خرمن‌های کشاورزان در پاییز گردآوری می‌شود.»
ولی آلترناتیو محتمل تر این است که واژۀ پهلوی پادیز را بر گرفته از واژه های اوستایی پَت (افتادن) و تَذَ (آنجا، در آن هنگام) و در مجموع به معنی فصل افتادن [برگ درختان] در نظر بگیریم. واژۀ خزان به صورت اوستایی خَذان (خَدان، منسوب کنده شدن و پایین ریختن) گواه آن است.

۱ نظر:

Unknown گفت...

سلام. درست است. اضافه می‌کنم که پاییز، خزان، autumn و fall همه به معنی افتادن هستند ولی قبل از آن به معنی خفتن (افتاده و نشسته بودن) هستند.
پاییز: خاییز: خایز: خز (خزیدن و خوابیده رفتن): خس (خسبیدن، خوابیدن)
خزان: خسان (موسم خسبیدن و افتادن)
Autumn: افتن: اختن: ختن: خفتن

توضیح این که در بالا کلمات بعد از دو نقطه تغییریافته کلمه قبلند، این کلمات لزوماً معنادار نیستند و فقط برای نشان دادن فرایند تغییر تلفظ آمده‌اند.

لطفا در صورت صلاحدید نظراتتان را درباره مطالبی که زیر پستهای شما ارسال میکنم بیان بفرمایید. سپاسگزارم.