واژهٔ گرده grda (دارای نقش، داغ شده) را در عهد هخامنشی در بابل و مصر به کارگرانی اطلاق نموده اند که داغشان میکردند و برده بوده اند. ولی این نشانگر آن نیست که واژهٔ پهلوی وَرتَک (اسیر، بنده) شکلی از همان گرده پارسی کهن بوده باشد چون طبق قاعده این حرف «و» است که به «گ» تبدیل میشود نه بر عکس. در خود ایران بردگی شکل مسلّط اجتماعی نشد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر