معانی اصلی سیاوش (سیاورشن اوستا)

بسیار محتمل است سیاوش در اصل به خاطر ناکامی وی به معانی سیاه بخت و سیاه تخت باشد. چون در اوستا به اسب سیاه وی اشاره نمی‌شود. نام اصلی وی می تواند فرود سیاوش (فرود سیاه بخت، فرائورت سیاوش) بوده باشد. چون سرنوشت فرود سیاوش تکرار سرنوشت وی است:

saya: dark

व्यथा f. vyathA ill-luck

वरासन n. varAsana throne

برداشت دیگر: نام سیاوش در اوستا به صورت سیاورشن نوشته شده که می توان آن را سیاه پوش معنی کرد و در کتاب‌های پهلوی است که آن به صورت سیاوخش (سیاه برکت و خوشبختی آور) در آمده است. لابد چنانکه مهرداد بهار دریافته فلسفهٔ حاجی فیروز (خجستهٔ پیروزی و خوشبختی آور) از نام و نشان سیاوخش گرفته شده است. واژهٔ سیاوکَ در سنسکریت به معنی با لاک رنگ شده است:

सयावक adj. sayAvaka dyed with lac