نظر به اینکه نام باستانی ساوه را سواکینه (محل سودمند) آورده اند، لذا نام ساوه را به سادگی می توان مرکب از سوَ-وه اوستایی یعنی محل منسوب به سودمندی گرفت. نام این شهر را می توان با ساکسوکنو باستانی تاریخ ماد به معنی دارای محل سود فراوان سنجید. در نقشه های بطلمیوسی هم در سمت غربی ناحیه ری دو منطقه مجاور هم به نامهای زاریما (در هیئت زَرِمه یعنی محل سبزی) و سیگریان (در هیئت سوگریان یعنی محل سود رسان) دیده میشوند که به ترتیب مطابق زرند و ساوه هستند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر