نامهای باستانی خراجو و دوزدوزان

در نقشه های بطلمیوسی در سمت هشترود دو نام زورزوا و زازاکا دیده میشوند. در کتیبه های سارگون دوم آشوری در این منطقه نام دوردوکا یاد شده است. زازاکا (محل بر آوردن خواهشها) در سمت شرقی مراغه با شهرک خراجو (محل جُستن خواهشها و نیازها) و دو روستای قاطرگتورن کنار آن (خاطر گَتورن= بر آورد کننده خواهش ها) مطابقت دارد. در عهد اعراب آنجا را گزنا (گاث-نه= محل سرودهای دینی) می نامیده اند. اما نامهای دور دوکا (دژ نیرومند) در عهد مادها و زورزوا (جای مسکونی نیرومند) در عهد اشکانی با دوزدوزان (دژ دژها، رویین دژ) در بین هشترود و سراب قابل تطبیق هستند. نام ویرانه قلعه پیردیک (بسیار محافظت کننده) در دوزدوزان گواه درستی این نظر است. لابد جزء زور در اینجا به صورت زئوروَ معنی پیر گرفته شده است.