به نظر می رسد وَک (وَزَغ، موجود موذی) در این نامها مشترک است. لذا این واژه ها از زبانهای قدیم ایرانی به زبان آذری به ارث رسیده است:
غُر-واکه (غوک، وَک دارای صدای غرنده)، تُس-واکه (وَک دارای تاس[کاسه])، چرچان-واکه (کرژنگ-وَک، وَک آسیب رساننده):
वघा f. vaghA kind of noxious animal
वध m. vadha death
गुर adj. gura big, वाक adj. vAka sounding
तुच्छ्य adj. tucchya empty (cup)
कर्षण adj. karSaNa hurting
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر