معنی محتمل منصورآبادها و خیرآبادهای ایران

با توجه به کثرت وجود 14 قصبۀ پراکنده مختلف در ایران، از جمله شهر مهران، منصور آباد نام دارند، احتمال دارد لا اقل برخی از این نامها معرب از مان-سورَ (خانۀ نیرومند) بوده باشند. ابن اسفندیار در سمت دامغان از دژ مستحکمی به نام منصوره کوره یا منصوره کوه نام برده است.

قبلاَ متوجه شده بودم، روستاهای زیاد ایرانی با نامهای قاسم آباد و غیاث آباد در واقع کسیم آباد (روستای کوچک) و کهس آباد (روستای دارای قنات) بوده اند که در مورد آنها مصداق دارد.

نظر به کم جمعیتی خیرآبادها نام خیرآبادهای فراوان ایران هم در اصل خوارآباد (آبادی کوچک) بوده است. جزء خیر به معنی خوار و خُرد در واژهٔ ناخیر (گلهٔ گاو و الاغ) به کار رفته است. ناخیر آذری و کُردی به معنی گله چارپایان نا-خُرد (نه خوار و کوچک) است. چون برای لگد نشدن بز و گوسفند را قاطی ناخیر (گلهٔ گاو و الاغ) نمی کنند. خُرد (خوار-ت پهلوی) را در آذری خیردا می گوییم.