ریشهٔ واژهٔ عشق

ختنی:isa: آرزو.

سنجش با عشق: ishka*

ریشه باستانی: vas/ish

در سنسکریت این کلمه بیشتر به واژهٔ عشق شبیه است:

आचके verb Achake {AkA} love.

अचति verb achati {ach} tend.

جالب است که در اینجا ریشهٔ این واژهٔ سنسکریتی را آکا (دوست داشتن) گرفته اند که در اوستایی کا است. و جزء اول آن می تواند همان اَچ (تمایل) سنسکریت یا ایش اوستایی یعنی آرزو و خواهش کردن باشد که همریشه به نظر می رسند. در مجموع یعنی آرزو مند و خواهان دوست داشتن .در اوستایی هم ریشۀ واژۀ سنسکریتی آ-چَکه (بسیار آرزویش را داشتن) به صورت چَگ (آرزو کردن) در صفحه 494 فرهنگ لغات اوستایی احسان بهرامی وجود دارد . چغیدن (مشتاقانه خواستن) از این ریشه در فارسی باقی مانده است و حرف اضافی "آ" در سنسکریت علامت شدت و فزونی است و حرف چ علی القاعده در زبان فارسی به ش تبدیل شده است: چلتوک = شلتوک، چوپان = شبان.