اتیمولوژی محتمل واژهٔ پهلوی گَجستک (گُجستک)

واژهٔ گَجستک/گُجستک را به معنی ملعون گرفته اند. اگر پسوند اَک را به معنی بَد و ملعون بگیریم. جزء گَجست/گُجست می تواند به معنی جویندهٔ گیاه [جاودانگی] باشد که صفت گیلگامش و کوروش (فریدون) و اسکندر بوده است که این سومی را ایرانیان جویندهٔ بد گیاه جاودانگی (ذوالقرنین بد) به شمار آورده اند. ریشهٔ جُستن در اوستایی جَست آمده است.