یکشنبه، مهر ۲۸، ۱۳۹۲
معانی ایرانی و سامی نام سه مغی که گویا پیشاپیش به دیدار مسیح نوزاد شتافته بودند
١- مِلخیور: این نام را می توان به معنی دارنده شراب هومِ "انگور" (مُل، مِلاخ) معنی کرد.
٢- گسپار (جسپار): در لغت اوستایی به صورت گاث- پرَ به معنی دارندۀ سرودهای شفاهی فراوان است.
٣- بالتسار: این نام را می توان علی القاعده در سانسکریت و زبانهای ایرانی به صورت پارثه سار باز سازی و به معنی سرور ستارگان سنبله یعنی منجم گرفت.
دوباره که بررسی می کنم، ملخیور (ملکی-ور) به معنی دارای شراب مقدس انگور یا مل-کیور (سازنده شراب مقدس) و گاث-پَئُیری به معنی دارای سرودهای برتر و بل-تاس-ار به معنی دارای تاسهای نجومی فراوان می بینم. قبلاَ اینان را برگرفته از نام رعایای گندوفارس ماهیخواران، کاسپاتیریان و پرتو [سار] ها به حساب می آوردم. مسیحیان گندوفارس را نخستین فرمانروای پذیرنده مسیحیت می انگاشته اند.
معانی سامی ملخیور، گسپار و بالتسار را در زبانهای سامی به ترتیب شاه شهر، سرور گنج و خدا شاهی داده است، آورده اند.
اشتراک در:
نظرات پیام (Atom)
۶ نظر:
شگفت انگیز است.
استاد گرامی پرسشی دارم.
درباره واژه سیریک. درباره چم این واژه چیزی نوشته نشده،گمان میکنم سیریک از دو بخش (سی) و(ریک)درست شده باشد.
سی مانند سی سخت در کهکلویه و سی سنگان
درنوشهر و همچنین برای ریک هم چندین روستا با نام ریک آبادداریم برای نمونه:
ریک آباد خوی،ریک آباد مهاباد،ریک آباد
خاش و... .
استاد گرامی همچنین باید بگویم از خواندن دیدگاه شما در باره واژه بوم سوز و بوم آف در باره نام گزیرک ابوموسی
شنگول شدم.
با سپاس
با درود
سی در لغت اوستایی به معنی گسترده است. لذا سیریک در فارسی می تواند به معنی دارای ریگ گسترده باشد. سی سخت و سی سنگ تقریباَ مترادف هم به معنی دارای سنگ گسترده و زمین سفت و سنگی گسترده هستند. در مورد نام جزیره سِری هنوز تحقیقی نکرده ام.
با درود
استاد گرامی پوزش خواهم ولی درباره هم چم دانستن واژگان ریک و ریگ نهوز تردید دارم.
این جمله ها را ببینید.
در گویش خراسانی می گویند:ریکت را ببند به چم اینکه نخند یا اینکه دهانت را ببند.یا میگویند ریکش باز شد به چم اینکه خندید یا دهانش باز شد.
آیا اینها یاری بخش است؟
بیشتر که به واژه ریک در گویش خراسانی می اندیشم،می بینمبرابر با واژه نیش در گویش تهرانی است.
نیشت را ببند =ریکت را ببند
نیشش باز شد =ریکش باز شد
باید بگویم در گویش خراسانی بر روی واج
( ک ) اندکی فشار هم وجود دارد.
با سپاس
شاید از ریک خراسانی ریچ سانسکریت باشد یعنی کلام و سخن بوده است.
ارسال یک نظر