در باره محل سیماش که من با ناحیه سمیرم و حوالی آن مطابق می بینم

حمید رضامی گوید والتر هینتس احتمال میدهد که سیماش در خرم اباد امروزی باشد. طبق بررسی " استولپر" آن بخشهایی از سیماشکی که در معرض تماس با حکومتهای بین النهرینی ( دوره اور III) بودند در میان بخش دره ای شمال خوزستان یا فارس قرار داشتند. برعکس، " فرانتس والا" مکانی را در بخش شمالی استان کرمان یا بطور دقیق تر در محدوده ی شهداد برای سیماش پیشنهاد کرده است. به نظر " زادوک" سیماشکی از فارس ( انشان) تا دریای خزر امتداد داشته است. به عقیده ی " دانیل پاتس" برخی نامهای برجای مانده از ساکنان سیماش، عیلامی بوده است و بنابراین چنین نتیجه میگیرد که این منطقه از فارس یعنی مرکز استفاده از زبان عیلامی فاصله ی زیادی نداشته است. در دو متن باقی مانده از پادشاهان اور در بین النهرین، سرزمینهای سیماشکی از شش بخش به نامهای (زبشلی، شو/سیگریش، نی بولمات/یابولمات، الومیدتوم، گرت/گردَ و شتیلو) تشکیل شده بود.

من نامهای زبشلی، شو/سیگریش، نی بولمات/یابولمات، الومیدتوم، گرت/گردَ و شتیلو را با نام قصبه ها و شهرکهای رامشه، شهرضا (تحریف و تلخیص سیگریشا)، ایزد خواست، الله آباد، گردبیشه و شیبانی (تحریف و تلخیص شتیلو-انی) قابل قیاس می بینم.

نام سمیرم (محل سرما)از لحاظ ترکیب شباهتی به نام سیموروم باستانی در دره زاب کوچک دارد چه بعداَ در آنجا ناحیۀ زاموآ یعنی سرزمین زمستانی واقع شده بود.

از روی منبع ناگفته ای گفته اند "در زمان ساسانيان قمشه به نام قلعه سميرم مشهور بوده ودارای وسعت زيادی بود". احتمال دارد سیماشکی همان قمشه (شهرضا) باشد. در جای خرم آباد بودن آن بعید است چون در سرزمین کاسیان (لرستان) شهری بدین نام یا مشابه آن دیده نمیشود. می توان نام قمشه را از حال به گذشته چنین ردیابی کرد. قمشه/کمشه/سیمشه/سیمشک/ سیماشکی.