فکر میکنم گُل فارسی و پهلوی از ریشه گئورَ سانسکریت به معنی رخشان، درخشان، زیبا، سفید و زرد رنگ و مایل به سرخی بوده باشد. طبق قاعده "ل" در گل به جای "ر" در گئورَ نشسته است. گُل (gul) در زبانهای ژرمن نیز به معنی زرد رنگ است. نام کُردی و لُری نام گل محمدی یعنی گل باخی در اصل گل بغی بوده است یعنی گل خدایگانی که بغی (خدایگانی) آن با محمدی جایگزین شده است.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر