استاد پورداود، پوروشسپ را به معنی دارنده اسب پیر آورده است. نام اوروت-اسپَ نیز در سانسکریتی و اوستایی معنی دارنده اسب سالمند را می دهد. اگر این دو فرد را یکی بدانیم به مطابقت زریر (دارنده سرودهای دینی کهن) فدا شده در گسترش آیین زرتشتی و خود زرتشت/زرتوشترا (دانای سرودهای دینی کهن) می رسیم.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر