خدایان توتمی قبیله ای اعراب به شکل شیر و مار بوده اند

بعید می دانم که نسبتی بین قریش و کوروش (مرد سیلاب مانند یا پرستاری کننده) باشد. قریش به طور ساده در عربی از ریشه قَرَشَ به کسب و کار پرداختن یادآور شغل تجارت این قبیله است. خود نام اسماعیل نیای قبیله ای عرب یاد آور اشمون و از همان ریشه اشمون (خدای شنونده و فریاد رس) کنعانی و نابو/نینورتای بابلی و بت یغوث (فریاد رس) خود عرب است که به صورت شیر (حیوان توتمی عرب) پرستش میشده است. خود نام عرب هم به صورت آری-ابی به معنی اولاد شیر (بنی اسد) است. نام ایشان در مقابل نام بنوحّیه (اولاد مار، بنی طی) بوده است که ایرانیها تا-ازی (کسانی که پدر توتمی شان مار است) می گفتند و اولاد اژی دهاک ماردوش به شمار می آورده اند.

تصور میکنم آرابو (عرب) و آریبی (ایرانیان) نزد مردم بین النهرین قبیله و قوم واحدی نیستند چون توتم شیر درنده آنها مشترک بوده اند، بابلیها دو نام مشابه را برای آنها به کار برده اند. آرابو (عرب) می تواند مرکب از آره (شیر) و بو (طلب کننده، به یاری خواهنده) بوده باشد ولی آری-بی در زبانهای ایرانی می توانست به معنی منسوبین به شیر درنده گرفته شود.