یکشنبه، اسفند ۰۸، ۱۴۰۰
احتمال ایرانی بودن واژۀ ناسور (زخم نا علاج)
برخی حدس زده اند واژۀ ناسور ایرانی باشد. محتمل است که این واژه از زبانهای هندوایرانی وارد زبانهای سامی شده باشد:
ترکیب محتمل آن ناو-سور اوستایی یعنی زخم اساسی است:
ناو، ناف، ناب اشکال یک کلمه اند. ناو به شکل نو در نام نوبهار (معبد اساسی) در بلخ به کار رفته است. سور در اوستایی و سنسکریت به معنی بریدگی و برندگی است. به اشکال شور و سور در زبانهای ایرانی به معنی شمشیر و نیزه و سلاح به کار رفته است. شمشیر در واقع شم- شیر/شور است یعنی سلاح آبدیده.
سور در زبانهای ژرمن نیز به معنی زخم است.
اشتراک در:
نظرات پیام (Atom)
۲ نظر:
مراحل تغییر اصوات را در پایین می‌نویسم. کلمات داخل قلاب خیالی هستند و صرفا برای تداعی روند تغییر اصوات آمده‌اند:
آزردن: آزرد: [آنزرد: آنزر: آنسر: نسر: ناسر:] ناسور
آنچه اتفاق افتاده افزوده شدن ن است برای دماغی یا nasal کردن صدا. چیزی که بسیار متداول است.
توضیح این که آزردن به معنی زخم زدن و آزار به معنی درد و رنج است. کلمات انگلیسی Sore (زخم و درد) و injure کلمات همریشه با آزردن و آزار هستند.
شما حرف ریشه‌شناسی غربی را باور کرده‌اید که مثلا injure متشکل از دو واژه است (در صورتی که نیست). به همین دلیل مدام میل دارید کلمات را (گاهی بی دلیل) تقطیع کنید.
امینی
سپاسگزارم
ارسال یک نظر