ریشۀ واژۀ ابلوج

این واژه برگرفته از اَئیبی-روچ اوستایی به معنی بسیار روشن به نظر می رسد:

अभि abhi: great, mighty.

लोचयति {लोच्} verb caus. lochayati {loch} shine

ابلوج در لغت نامه دهخدا: ابلوج. [اَ] (معرب، اِ) معرب از فارسی آبلوچ. قند سفید یا شکر سفید یا قند سوده یا قند نرم سفید یا قند مطلق و یا شکر مطلق. آبلوج:

گفت عطار ای جوان ابلوج من

هست نیکو بی تکلف بی سخن.

مولوی.