ریشۀ هندوایرانی محتمل واژۀ وَهم

نظر به هیئت هرمزگانی خوَهم این واژه و اینکه واژۀ وهم در قاموس قرآن موجود نیست، این واژه برگرفته از زبانهای ایرانی به نظر می رسد:

स्व poss. adj. sva (khvah) own

माया f. mAyA apparition

माया f. mAyA phantom

माया f. mAyA unreality

حرف خ در خوَهم هرمزگانی نشانگر اصالت باستانی آن است. نظیر خشاه که اکنون شاه گفته میشود.

خود واژۀ وَهمَ (وَهمَیه) در اوستایی به معنی خلسه و نماز آمده است.