نام شهر اورمیه در گزارش لشکرکشی های آشوریان در عهد فرائورت (فرورتیش، سیاوش) به صور آرمائیت و اورمیاته ذکر شده است. این دو نام را می توان به معنی شهر میوه و مویز گرفت. در لشکرکشیهای دیگر در سمت کرانه های جنوب دریاچه اورمیه از ناحیه ای به نام مخرانو (محل واقع در گودی)، یا مهرانو یاد شده است که مطابق مهراوا (بناب= ته آب) در شهرستان مراغه است. در سمت شهر اورمیه اسامی برخی از روستاهای دارای مفهوم مبهم در زبانهای کُردی و اوستایی با مفاهیم آنها بدین قرار هستند: روستا و رود خانه باراندوز (دارای نیروی ساقط کننده ستوران دارای بار)، جزیره اسپیر (ستون واقع در آب)، سرو (واقع در بلندی)، گن گچین (جایگاه گچین)، موانا (دارای درختان تاک)، ایگدیر (دارای ستور بد و زشت؛ منظور ناحیهً خوک پرور)؛ سیلوانا (محل سیلاب)، برده سور (بلندی سرخ یا نیرومند)، بالدوزلو (بُل دوزلو، پرنمک در زبان ترکی)، زیرمانلو (محل خانمان کوچک)، قهرمانلو (کار-مانلو، محل خانمان بزرگ)، چره (محل چراگاهی)، شملکان (محل حوض و تالاب)، دوله پسان (محل واقع در پس دره)، گرده بلیخ (محل جمع آوری زالزالک)، هلانی (محل سنگی)، ملوانه (محل پر ریگ)، دسگرد (محل دارای حصار گرد سراسری)، گجین (جایگاه علفزاری)، اوسانلو (آو-شان-لو، محل آبگیر).
جزیره سمت چپ عثمان نام دارد که در اساس "آو- سمانه" (سقف و اشکوب واقع در آب) است و درسمت بندر شرفخانه واقع است. کلمهً آوسمانه با نام جزیره اسپیر (در زبان کُردی به معنی ستون) ترادف و همخوانی دارد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر