شنبه، فروردین ۱۰، ۱۳۹۲
معنی نام ثَتَگوش که نام پارسی سمت هندوستان بوده است
هاشم رضی در کتاب فارسی باستان نام ثَتًگوش (ستاگیدیه= سرزمین ستا- گو، یعنی گاو- ستا) را به معنی صدگاو و پرگاو گرفته است. ولی نظر به سنت دیرین تقدیس گاو مردم هندوستان در اصل باید ستا-گو-ش باشد یعنی سرزمین پرستندگان گاو. در اوستا نیز هندوستان تحت عنوان اقلیم جنوب شرقی فلات ایران فرَدَذَفشو نامیده شده است که به معنی سرزمین چارپاپرور است.
اشتراک در:
نظرات پیام (Atom)
۲ نظر:
من می پندارم که نام سرزمین هند و کوش باشد یا ایالت پنجاب . سلسله ی کوشانیان هم در همین سر زمین بوده است .اشکبوس شاهنامه فر نامش کشانی بوده است . منسوب به کوشان
با درود
بهدین
کوشانیان بعداَ وارد این ناحیه شده بودند. در کتیبه های هخامنشی و خبر هرودوت نام ثتگوش (ساتاگیدیه) ذکر شده است. نام هند هم در ابتدا ذکر نمی شده است؛ لذا تصور میشود که از این نام هند اصلی یعنی دره سند و پنجاب حوالی آن منظور بوده است.
ارسال یک نظر