ریشه فارسی واژه باکره

کلمه باکره را از ریشه فارسی پاکیزه گرفته اند؛ ولی بهتر است اصل آن را از واژه پارسی پاک-اَره بگیریم یعنی برخوردار از پاکی. در زبان کُردی جزء اوستایی اَره (برخورداری) یا ایره (نیرومند) به صورت ئیره به معنی وسایلی به کار می رود که شخص از آن برخوردار است و ئارا در کُردی به معنی وجود داشتن است.