معنی محتمل ماد

ماد را قبلاً به معانی نجیب، دانا، ماه، میانی، سازنده مِی، بزپروران و کشور گرفته ام ولی از این میان با توجه به کلمۀ سانسکریتی مادَ (شراب و الهه شراب) اکنون بدین نظر رسیده ام که نام ماد نشانگر ایزد شراب و شادی و آسمان آریائیها (وارونه، اهورمزدا) بوده است که در اساطیر با اسامی کولاکسائیس (فرمانروای قوم) و اسکیت (جام) و جمشید (پادشاه صاحب جام) و هوم (شراب مقدس) ظاهر شده است و معبد ارکائیم مدور شمال دریای خزر (به معنی مسکن آسمانی) یا همان ورجمکرت به پرستش وی اختصاص داشته است. لذا نام قوم ماد (پرستنده ایزد شراب و شادی) با گوران و ساگارتی و لولوبی به معنی سنگ کن و غارنشین یکی نبوده است و آن نام تقریباً عمومی آریائیان مادی و کاسی و اسکیتی بوده و خدای شراب و شادی ایشان یعنی اهورامزدا (ایزد خالق شراب و شادی)/ وارونه (ایزد قطره شراب)/کاشّو در بین تمام قبایل آریایی مشترک بوده است. الهه همزاد آنها وارونی (ملقب به مادَ= الهه شراب) و کاَشیتو (الهه شراب تاک) نام داشته اند. مطابق هرودوت نام مردم اسکلاو (صقلاو، اسلاو) هم از همان اسکول هندو ژرمن ها- معادل اسکیث یونانیان به معنی جام ایزد شراب و شادی- گرفته شده است. نامهای گبر (گَبَر، کاسه سنگی) و مُغ (موگ) نیز به ترتیب به فارسی و ژرمنی به معنی جام هستند.