مقابلۀ اسطوره آداپا، سود و ائا/ایّه با اسطوره آدم و حّوا و مار

اسطوره آدم و حوا شباهت زیادی به اسطوره آداپا و ائا دارد. جای کند و کاو دارد که چگونه خدای مکر و حیله و جادوگری ائا/ایّه و الهه نفرین کرده آداپا یعنی سود (پرستار)/نین لیل به جای مار (حیّه) و حوا (شادیبخش) نشسته اند. معهذا می توان حیّه (مار) علی القاعده شکلی از ایّه (اِئا)گرفت. چنانکه اکدیها نام هوخشتره را آواکساتار آورده اند. معنی نام سود و حّوا نیز در معنی پرستار و شادیخش به هم میرسند. مطابقت آداپا (کارمند، آدم نخستین، ماهیگیر و خادم ,معبد و باغ) با آدم هم ساده است: چون در بین النهرین حرف "پ" به "م" تبدیل میشده است. برای مثال مطابق دیاکونوف، لولوبوم/لولوپوم اکدی در آشوری به لولومه مبدل شده است. در اسطوره آداپا، او فریب راهنمایی ایزد فریب و نیرنگ اَیّه را می خورد و هدیه آب و غذای زندگی جاودانی آنو (خدای آسمان) را نمی پذیرد. اما در اسطوره آدم وی فریفته راهنمایی حّوا و حیّه میگردد و از میوه ممنوعه تناول می نماید و نتیجتاً از رسیدن به عمر جاودانی محروم میشود.

در مورد سمبلهای انکی/ائا خالق نخستین انسان آداپا و فریب دهنده وی از دو ماری صحبت میشود که بر چوبی (عصایی) پیچیده اند. معلوم میشود در اسطوره آفرینش تورات جابجایی انجام گرفته است. تعداد مار پیچیده بر چوب درخت یک عدد شده و سمبل مار(حیه) دیگر آن با حوّا جایگزین شده و آدم به جای آداپا (تیرک افقی، دنده) نشسته و روغن و جامه و "آب و غذای زندگی" اهدایی آنو به آداپا با سیب یا گندم ممنوعه جایگزین گردیده است.