مطابقت مریوان با کیت پات باستانی

منابع کهن آشوری از دژی به نام کیت پات (محل نگهداری موجود لولنده، مار) در سمت مرزی پارسوا (اردلان) و آشور خبر داده اند که به وضوح یاد آور مریوان (ماری-وان، محل منسوب به ماران) است. مرحوم علی اکبر دهخدا هم نام مریوان را در ارتباط با مار دیده است:

مریوان. [م َ ری] (اِخ) اصل آن ظاهراً «ماربن» است چه بدانجا مار فراوان است. (یادداشت مرحوم دهخدا).

कीट m. kiTa worm, snake.

کرم در نام کرمانج (خانوار دارندۀ توتم مار) هم به جای مار است:

سکاهایی که به کردستان آمده بودند یعنی ساخوها نامشان به معنی از تبار الهۀ ماروش بوده اند. حتی پیش از ایشان نیز مار نزد آریاییان میتانی گرامی بوده است. بعداً نام آنها را کُرد (مار جهنده) و کرم-ان-ج خانوارهای منسوب به مار گذاشته اند. نامهای مضر (آسیب رسان)، صعصعه (ترساننده)، مرد (کشنده)، ماری (کشنده)، ویسه (سمّی) و اژی دهاک/ذهاک (مار سمّی) که به نیاکان قبیله ای کردان داده اند، جملگی در رابطه با توتم مار ایشان به نظر می رسند.