ریشۀ واژه های چاه (چات اوستایی، چاد) و چاقو (چادکو)

به نظر می رسد ریشۀ این کلمات چِد (چاد) به معنی بریدن و چیدن باشد:

छेद m. cheda cutting

در چاقو (چادکو، آن چه چاک میدهد و می برد) علی القاعده حرف «د» یا «ت» صامت میانی افتاده است.

در نامهای جغرافیایی ایران نام چادگان (محل واقع در شکاف و بریدگی) از این ریشه است. چادگان میان دو دره قرار گرفته است.