جمعه، اسفند ۱۱، ۱۳۹۱

ریشه کلمات ناب و شنبه و مسجد و بچه

واژه ناب را می توان علی القاعده (نظیر تبدیل زفان به زبان) صورتی از کلمه ناف به معنی سرچشمه و اصل گرفت.اصل این واژه را به غلط ان-آپ یعنی بی آب فرض کرده اند.
شنبه را به سادگی می توان از ریشه اوستایی شن مئویه یعنی شیار گرفت. گویا ایام هفته را با کشیدن هفت شیار بر روی زمین مشخص میکرده اند و از این روی روز شنبه را شیار هم می نامیدند.
مسجد به عربی به معنی محل سجده است. اما معادل فارسی مسجد یعنی مزکد یا مسکد به معنی خانه و جای بزرگ است.
کلمه بچه را می توان از اصل پهلوی بئوچه به معنی موجود کوچک گرفت. این معنی کلمه کودک (کو-دا-اَک) به معنی آفریده کوچک هم می باشد.صورتهای پهلوی و اوستایی بچه و کودک یعنی وئچگ و کوتک را به ترتیب می توان به معنی مربوط به نطفه (ویج، بیج) و کوچک گرفت.

۴ نظر:

ناشناس گفت...

بادرود
گمانم براین بود واژه مسجد را عربها از مزگت ایرانی گرفته و ایرانیها از عیلامیها گرفته اند.چه در واژه زیگورات عیلامی آشکار است.دیدگاه شما چیست؟

Mofrad گفت...

احتمال دارد اعراب مسجد را از آرامیان مانوی گرفته اند که نماز و سجده های فراوان در مساجد شان داشته اند. بعید می بینم. بین زیگورات و مسجد ارتباطی باشد.

ناشناس گفت...

با درود
اگر واژه بئو+چه را به چم باشنده کوچه داشته باشیم که در این جا مراد از آن را نطفه آوردید.پس می شود استدلال کرد که واژه بئو به چم باشندگان پنهان باشد چه اینکه در واژه بابل ، بئو+آو+ ّاِل . فردید باشندگان نادیدنی رودخانه یعنی ماهیان بوده اند.دیدگاه شما چیست؟

Mofrad گفت...

ترجمه بابل به مامطیر (مأمن و مأوای پرندگان)نشانگر آن است که در نام رود و شهر باول منظور پرندگان آبی بوده اند. در حدیث ابابیل نیز هم پرندگان آبی و هم دریانوردان ایرانی سفر کرده به یمن منظور شده اند.