ریشۀ واژۀ لَواش

لغت شناسان ارمنی واژه لَواش را با استناد به برخی زبانهای اروپایی در زبان خود به معنی "(نان) پهن و تنک" معنی کرده اند. ولی با توجه به واژه های اوستایی رَئو (=لَوَ، سبک) و لاگهوَ سانسکریت (سبکی و لاغری) و همچنین اَشَ اوستایی یعنی دانۀ خرد شده و آرد و اَش سانسکریت (خوردن) در مجموع یعنی نان، معلوم میشود که لَواش در اصل از گروه زبانهای هندوایرانی به همان معنی نان تنک و سبک گرفته شده است.