سه‌شنبه، فروردین ۰۴، ۱۳۹۴
ریشۀ واژه پارو و پارو زن
در اوستا در رابطه با فریدون از پائوروَ کشتیران نامبرده شده است که با توجه به واژۀ های سانسکریتی پلَوَ به معنی قایق و پرَوَ به معنی بال و پر زدن و اهتزاز و حرکت نامنظم و بر هم زدن (پارو زدن در قایقرانی و غیره) باید ریشه کلمه پاروزن و پارو بوده باشد. لذا اسطوره پائوروَ به عنوان کشتیران پرواز کننده از معانی لفظی نام وی برخاسته است.
اشتراک در:
نظرات پیام (Atom)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر