ریشه واژۀ اوروَن (رُوان پهلوی، روان)

کلمۀ اَئوروَ در سانسکریت به معنی آتش زیر دریایی و نیز به معنی از زمین (از جسم و تن) است و واژۀ ئونَ اوستایی به معنی خالی شده و خارج شده است. بنابراین اوروَن (روان) به معنی روح از تن خارج شده است.