ریشهٔ ایرانی واژهٔ شُعبذه (شُعبده، تردستی و اُستادی)
این واژهٔ را که معرّب می دانند مرکب از کلمات اوستایی شیو (شو، شدن، اجرا گشتن) و پئیتیه (سروری، استادی) به نظر می رسد.
ترکیب تَردَستی نیز در اوستایی به صورت تَرَ-دَستَ به معنی چیرگی و برتری در انجام دادن است.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر