معنی لفظی سپِهر و سپر

سپهر به معنی فلک و آسمان در اساس بر گرفته از کلمهٔ یونانی sphaira برابر sphere انگلیسی است. واژهٔ سپِهر در هندو ایرانی به صورت sphar به معنی بسیار گسترده که در مورد آسمان و سپاهیان به کار رفته، ویژگی آنها را می رسانده است:

स्फारयति{स्फर्} verb caus. sphArayati[sphar] expand

स्फारयति verb sphArayati open or expand widely

स्फारस्फार adj. sphArasphAra very extensive

स्फारफुल्ल adj. sphAraphulla full blown

از میان نام‌هایی که برای نواده برادرم انتخاب کرده بودم، نام سپهر برگزیده شد.

واژه های سپاه و سپر به صور سپه و سپه-رَ به معنی براندازنده و دور کننده به سبب خاصیت دفاعی و هجومی آنها بدانها اطلاق شده است. واژهٔ سپه به معنی سگ نیز از این مقوله است:

स्फर m. sphara shield