مطابقت صاعد بن صید و حنظله بن صفوان و خالد بن سنان اساطیر اسلامی با ایزد مهر «پارتیان» (اصحاب رّس)

مهربان صعود کننده (ایزد مهر آسمانی) زاده شده از تخته سنگ، هم معنی صاعد (صعود کننده) فرزند صید [در معنی ملک طبیعی محکم و استوار، مترادف صفوان (تخته سنگ)] و هم معنی حنظله (هنجله) بن صفوان، رهبر ملکوتی اصحاب رّس (مردم "سرزمین ارابه و راه= پارت) است:

در عبری

Hanni: grace or mercy

Jala: ascending

اصحاب رسّ در اساطیر اسلامی:

پس از ماجرای طوفان نوح(ع) یکی از پسران او به نام «یافث» (معادل زرتشت) در کنار چشمه‌ای در شهر «اسفندار» (مقدّس= اَرشاک) نهال درخت صنوبری (معادل سرو کاشمر) را کاشت. مردم آنجا، نام آن درخت را «شاه درخت» و نام آن چشمه را «دوشاب» (توس-آب) می‏‌گفتند.

قومی که در آن جا می‏‌زیستند دارای دوازده شهر و آبادی در مشرق زمین بودند؛ شهرها و آبادی‏‌های آن‌ها در کنار امتداد رودخانه پرآبی قرار داشت؛ نام شهرها و آبادی‏‌هایشان به نام‏‌های دوزاده گانه ماه‏‌های عجم معروف بود؛ به این ترتیب: آبان، آذر، دی، بهمن، اسفندار، فروردین، اردیبهشت، خرداد، تیر، مرداد، شهریور و مهر.

خالد بن سنان هم با ایزد مهر پارتیان مطابقت دارد:

به سبب اینکه در گرگان (از خاستگاههای پارتیان میثره/مهر پرست) زیارتگاهی مهمی به نام خالد بن سنان خوانده میشود و اینکه در روایاتی یکی از ادیان کهن ایرانی در بعد از عهد عیسی مسیح بدو منسوب شده است، بدین نتیجه می رسیم خالد (جاودانی، امشاسپند) فرزند سنان (به کُردی یعنی منسوب به صخره و قلۀ کوه) همان مهر، میانجی جاودانی، ایزد- پیامبر ایرانیان پیش از اسلام است که از صخرۀ مادر زمین زاده میشود: کتسیاس نام خدا- پادشاه اساطیری دربیکان سمت خوارزم را آمُرایوس (بیمرگ) آورده و سیدحسن تقی زاده هم در صفحه 95 بیست مقاله خود نام ایزد مهر خوارزمیها را اِمُری یعنی بیمرگ ذکر کرده است.

لقب عبسیِ خالد بن سنان در سنسکریت به معانی با شکوه، روشنایی و عهد و پیمان، ویژگی های ایزد مهر است.

आभास m. AbhAsa splendour, light, promise