مآخذ پسوند فارسی آور

پسوند آور در فارسی از ریشه های مختلفی به نظر می رسد:

١-جایی به جای ویر (مرد، یَل) است:رزماور: (رَزمَ-ویر، مرد رزم)، جنگاور (جَنگَ-ویر، مرد جنگ)، تکاور (تَکَ-ویر، مرد تازنده).

ویر در اوستایی و پهلوی به معنی مرد و یل است و وید در اوستایی به معنی فهم و حافظه است. در فارسی دری، وید را به شکل ویر آورده اند:

वीर adj. vira heroic

वीर adj. vira brave

٢-جایی به معنی پسوند وَر (دارنده) است: تناور (تَنَ-وَر، دارندهٔ تن پَهن). دلاور (دلَ-وَر، دارندهٔ دل(

) ٣-جایی به معنی آورنده است: زیان آور، سودآور. گنداور (جَیَنت آور، آورندهٔ پیروزی