ریشهٔ اوستایی واژهٔ معرّب زیارت

در اوَستایی زَئُیارِت به معنی به جلو جهیدن هنگام نیایش (رفتن به نیایش، گردیدن با نیایش) ریشهٔ واژهٔ معرّب زیارت فارسی به نظر می رسد. صفحهٔ ۵۵٨ فرهنگ واژه های اوستا. احسان بهرامی.

ध्या f. dhyA meditation, praise

ईरित ppp. irita set in motion

در عربی زیارت را با زَور (قصد، میل، انحراف) ربط داده اند که آن نسبت به زَئُیارِت اوستایی (رفتن به نیایش، گردیدن با نیایش) استبعاد دارد.

در این باب مفهوم‌شناسی زيارت در لغت گفته شده است:

بر اساس كتب لغت، «زور» ريشهٔ «زيارت» عربی است كه با تغيير اِعراب، ‌معانی متعدد و مشتقات بسياری می يابد كه برخی از آن‌ها با يكديگر هم‌خوانی ندارد؛ ازاين‌رو، يافتن معنايی محوری و يگانه برای اين مشتقات مشكل می شود.

اصل در واژه «زور» (كه زيارت عربی از آن مشتق شده است)،‌ «انحراف از چيزی و تمايل به سمت چيز ديگر» است.

واژه های عربی برخی واژه های مشابه فارسی را در خود حل نموده و آنها را به دست فراموشی سپرده اند. به نظر می رسد این مورد واژه های زئُیارت (به نیایش رفتن) و مَغ-زِر (مئزر، شکاف پایینی، گور) توسط زیارة و مزار عربی جایگزین شده اند. با اینکه اینها به همان معانی ایرانی آنها مفهوم میگردند.