شجره نامه جالب منوچهر پیشدادی در شاهنامه

از فریدون (دوست منش= هخامنش/هخامنشی) ایرج (=آروج-کو/آروکّو، چیش پیش به لفط سانسکریت چهاش پیش یعنی شکست دهنده اشرار) به دنیا آمد و از ایرج و ماه آفرید (اهل ماد) و یا همان ماه آفرید [یا گوزک= پنهانی و سّری= منظور عیلامی/ورنه ای اوستا] و پشنگ (= پیشاچ به لفظ سانسکریت یعنی آسیب رساننده [به شریران]) منوچهر/منوشچهر (به لغت سانسکریت یعنی آدم نورانی و متشخص یا به لفظ ایرانی یعنی از نژاد هخامنش/هخامنشی، منظور کوروش سوم) به دنیا آمد و از او نوذر (خاندان جدید، منظور هخامنشیان) به وجود آمدند.

می دانیم کوروش اول هخامنشی پسرش آروکّو را به عنوان گروگان سیاسی به نزد آشوربانیپال فرستاده بود و کوروش دوم بنا به گفته گزنفون از دختر فرائورت فرمانروای ماد و پارس و چیش پیش دوم فرمانروای پارس به دنیا آمده بود و در عهد هرودوت خاندان فرمانروایان ماد را مقابل هخامنشیان/نوذریان، فرتریان (پیشین ترها) می خوانده اند و در اوستا و شاهنامه توس نوذری (کوروش دوم)، گستهم نوذری (آریارمنه)، هوتوس (آتوسا دختر کوروش سوم) و ویشتاسپ و اعقابش از نوذریان به شمار رفته اند.

لذا دلیل اینکه کتسیاس، پدر کوروش سوم را آترادات پیشوای مردان/آماردان (گرشاسپ/رستم هفتخوان مازندران به معنی لفظی ریشه کن کننده ستمگران) معرفی نموده است، این است که نام چیش پیش دوم پدر کوروش دوم (توس) با لقب رستم/گرشاسپ مربوط به آترادات پیشوای مردان شکست دهنده آشوریان در پای حصار شهر آمل مازندران با هم مترادف بوده اند.

گفتنی است در شجره نامه کوروش در کتاب پهلوی بندهش نام تورَ اسپیان (در واقع تورسپی-یان= منسوب به سگ وحشی و آسیب رسان، منظور منسوبین به پلنگ/یوزپلنگ) تکرار شده است که اشاره به معنی لفظی پارس (از ریشه پِرِثَ یعنی ستیزنده به معنی پلنگ/یوز پلنگ) است که بدین معنی از زبانهای سکایی و ایرانی در زبان های ترکی به یادگار مانده است. از این جهت بوده که درفش کاویانی را از پوست پلنگ/یوزپلنگ یعنی حیوان توتمی پارسیان ساخته بوده اند. در اساطیر شاهنامه در این باب نامهای تور (وحشی) و فرانک (گربه وحشی) در رابطه با همین توتم پلنگ/یوزپلنگ پارسیان هخامنشی هستند.