معنی نام کرمان

اگر ساگارتیان (سنگ کنان) باستانی بین سیستان و بلوچستان و کرمان همان کرمانی ها و گواشیر/ بردسیر همان شهر کرمان باشد، نظر فریدون جنیدی که "کر" و "برد" را به معنی سنگ میگیرد منطقی به نظر میرسد. اینجا مرکز فیروزه کم بها و سیرفام بوده است. لذا جزء گوا در گواشیر هم معادل کَوه (آبی روشن) یا کَوو (کبود) در زبان کُردی یا در اصل تلخیص گوهر (سنگ قیمتی) است. یعنی در مجموع معتقدم ارتباطی لغوی بین چهار نام بردسیر، گواشیر، وه اردشیر و کرمان با معدن فیروزه آن موجود است.

لذا نام وه اردشیر مربوط به کرمان هم که ریشه نام گواشیر به شمار می رود، در واقع وُهو-اَرِثه-شی (محل مربوط به مادۀ با ارزش) در زبان اوستایی بوده است. وُهو-اَرِثه ریشۀ واژۀ پهلوی گوهر به نظر می رسد.پس شکل پهلوی اصلی گوهَر در اصل گو (وهو=خوب)-هِر (ثروت و مال) بوده است.

گریمَن gariman در سانسکریت به معنی سنگ و وزنه است. لذا هیئت گرمانییوی یونانی یعنی مردمان منسوب به سنگ که همان ساگارتیان (سنگ کنان) شرقی عهد اسکندر میشوند. جزء سیر /شیر در بردسیر و گواشیر هم به صورت سری/شری در سانسکریت به معنی ثروت است.

نام باستانی تر ناحیه کرمان یعنی آرَتتا نیز به صورت آ-ریت-تها در سانسکریت به معنی سرزمین "کوه/سنگ بسیار مناسب" است. می دانیم سومریان هم این سرزمین محل صدور سنگهای گرانبها توصیف کرده اند.