ریشه اوستایی واژه های دغلی و دغا

واژۀ اوستایی دَاُثری (فریب و نیرنگ و تقلب) می توانست در پهلوی و فارسی تبدیل به دَاُغلی شود و این می تواند مأخذ کلمه دغلی بوده باشد. پس از قرار معلوم چنانکه استاد ابوالقاسم پرتو معتقد است دغلی و دغا کلماتی فارسی هستند: یعنی کلمۀ معرب دغلی و واژۀ دغا از کلمات همریشه اوستایی دَاُثری و داژ[اَنگهه] از ریشه دَو/دَب (فریفتن) به معنی فریب و ریا و تقلب گرفته شده اند. پسوند انگهه اوستایی می توانست به اَ تبدیل شود.