مطابقت کوه هوکر و رود اردویسور ناهید اوستا با کوه سولان (سبلان) و بالیقلی چای

طبق مندرجات اوستا رود اردویسور از بالای کوه هوکر که اسم بلندترین قلۀ البرز است به دریای فراخکرت می ریزد. با توجه به مکان البرز، فراخکرت در اینجا همان دریای مازندران است. لذا کوه هوکر (تولید ثروت کننده) همان سولان /سبلان (لانه سود) و رود اردویسوراناهیت (رود نیرومند بالنده پاک) همان بالیقلی چای (رود بالیک/بالیش- ری/لی= رود سیلابی بالنده) یا همان قراسو (خارا سو= رود سترگ) است. در ارتباط با تبدیل بالیش به بالیک گفتنی است مطابق لغت نامه دهخدا حرف «ش» در زبان فارسی گاهی بدل به «ک» شود: شالی = کالی (گالی). شولا = کولا (بارانی). ری/رَیَ به اوستایی به معنی با شکوه و لی به کُردی به معنی سیلابی است. به نظر می رسد سور-آو اوستایی (آب نیرومند) ریشه واژۀ سیلاب بوده باشد. مقبره کوروش (یعنی سیلاب مانند) هم از این روی مادر سلیمان (مزار سولی-آو-مان= مزار مرد سیلاب مانند) نامیده شده است.

در اوستا و کتب پهلوی دریای فراخکرتی که در رابطه با مازندر (درنده بزرگ، ببر) است دریای مازندران و دریای فراخکرتی که در رابطه با ماهی بسیار بزرگ خَرَ (وال) است، خلیج فارس و دریای عمان است.

منظور از خر سه پای اساطیری کتب پهلوی، در واقع به معنی ماهی بزرگ ویرانگر (خری سپا) یا یا ماهی بزرگ نگهبانی کننده (خری سپاه) نیز که در دریای فراخکرت (دریای بزرگ سمت بر آمدن خورشید سومریها) زیست می کند، همین وال بوده است.