منشأ نامهای ایرانی سیامک/سامک و فرواک

معادلهای ایرانی تارگیتای (پدر عالی یا پدر گیتی، تارح) و کولاکسائیس (پادشاه قبایل بسیار، ابراهیم) در اساطیر اسکیتان، سیامک (شاه زمین) و سامک (شاه همه) هستند که در روایات کهن ایرانی یک فرد واحد گمان شده اند و در مقابل نام تارگیتای در معنی پُر آواز به صورت فرواک نه پدر او بلکه پسر وی ذکر شده است. در تورات نیز آبرام (پدر عالی) و ابراهیم (پدر امتهای بسیار) یکی شده اند و نام تارگیتای به صورت تارح پدر او معرفی شده است:

श्यामा f. syAmA earth

सम adj. sama whole

samaka: king of all

از سوی دیگر در اساطیر ایرانی پسران تارگیتای یعنی لیپوکسائیس (پادشاه سرزمین زیبای کناری) و آرپوکسائیس (پادشاه سرزمین ارابه) و کولاکسائیس (پادشاه قبایل، شاه اسکلاو= شاه دارندهٔ جام) با هوشنگ (پادشاه سرزمین خوب)، تهمورث (پهلوان سرزمین ارابه، ویگرد) و جمشید (شاه دارای جام) مطابقت دارند. تثلیث توراتی پسران تارح یعنی ابرام (پدر عالی)، ناحور (خشن، وحشی) و هاران (سوزاننده) بیشتر با تثلیث ایرانی پسران فریدون یعنی ایرج (نجیب)، تور (وحشی)، سلم (مار سوزاننده) همخوانی دارند.